Incasso & beslag: Veelgestelde vragen
Belangrijk is dat de deurwaarder op de hoogte is van een aantal lasten die u heeft. Als u bijvoorbeeld een premie betaald voor aanvullende ziektekosten, dan wordt de beslagvrije voet met dat bedrag verhoogd. U zult dan dus aan de deurwaarder aan moeten tonen dat u een aanvullende verzekering hebt en wat u daar aan premie voor moet betalen.
Het belangrijkste verschil kan ontstaan door de hoogte van de huur. Als u geen huurtoeslag ontvangt is het zeker de moeite waard om de deurwaarder opgave te doen van de hoogte van de huur (exclusief gas water licht) die u moet betalen. Hierdoor kan de beslagvrije voet enkele honderden euro's hoger worden.
Ja, dit kan wel. De deurwaarder die het eerst beslag gelegd heeft, moet er dan voor zorgen dat het ingehouden geld onder alle schuldeisers naar rato van hun vorderingen verdeeld wordt.
Een cessie is feitelijk het overdragen van een stukje vermogen. Nu een deel van het salaris niet meer behoort tot het vermogen van de werknemer, kan dat deel niet beschouwd worden als vermogen van de werknemer en kan er geen beslag op worden gelegd. De bank gaat in dit geval dus voor. Let er wel op dat de vordering van de bank aantoonbaar ouder moet zijn dan de beslaglegging.
Het komt voor dat er nog beslagruimte is nadat het gecedeerde deel ervan af is. Dat deel valt natuurlijk wel onder het beslag. Bij twijfel dient u zich altijd in contact te stellen met de beslagleggende deurwaarder.
Nee, in principe niet. Een beslag onder de bank is een momentopname. De gelden die op het moment van beslag op de rekening stonden, vallen onder het beslag en daarvoor geldt geen beslagvrije voet. Anders wordt het wanneer de deurwaarder iedere maand een bankbeslag legt enkel om op die manier onder de beslagvrije voet uit te komen. Neem in die situatie contact op met een advocaat.
Zowel bij een faillissement als bij een schuldsanering komen loonbeslagen te vervallen. Bij een faillissement zal het geld moeten worden afgedragen aan een curator, bij een schuldsanering aan de bewindvoerder.
Dat ligt aan uw zaak. Advocaten mogen niet op basis van no cure no pay werken en zullen dus in het algemeen wat duurder zijn dan gerechtsdeurwaarders. In zaken waarbij u echter op voorhand al weet dat er niet betaald gaat worden, ook niet na een aanmaning, kunt u het beste direct een advocaat inschakelen.
Voor een gerechtelijke procedure moet u vaak verplicht een advocaat inschakelen, dus het inschakelen van een deurwaarder zou in dat geval geen goedkopere oplossing zijn. In zaken waarin u de reden van de non-betaling niet kent, zou u eerst via een deurwaarder kunnen proberen om uw vordering te incasseren.
Slaagt deze, dan zal de zaak niet naar de advocaat hoeven. Slaagt deze niet, dan blijven de kosten tot een minimum beperkt en kunt u alsnog een advocaat inschakelen.
Ja, in principe wel. De vordering die door de rechtbank toegewezen werd, moet dan wel hoger zijn dan 1.750 euro. In principe moet u bij een zogenaamde kort geding procedure (spoedprocedure) binnen een (1) maand beroep instellen. Bij een zogenaamde bodemprocedure (standaardprocedure, geen spoedprocedure) bedraagt de beroepstermijn drie maanden.
Een vordering wordt opeisbaar wanneer de overeengekomen betalingstermijn is verstreken. Als er geen betalingstermijn is overeengekomen is een factuur opeisbaar dertig dagen na ontvangst van de factuur. Om vervolgstappen te kunnen nemen tegen een niet betalende debiteur (schuldeiser), zal de debiteur in juridische termen ‘in verzuim' moeten komen te verkeren.
Uw eigen vordering op uw werknemer gaat voor. Belangrijk is wel dat uw vordering opeisbaar is en dat het recht op verrekening aantoonbaar stamt van vóór de beslaglegging.
Het is als werkgever dan ook verstandig om vorderingen op uw werknemers schriftelijk vast te leggen en in dit document vast te leggen dat de hele vordering ineens opeisbaar is zonder nadere ingebrekestelling op het moment dat een deurwaarder derdenbeslag legt. Uw vordering is dan altijd de eerste die betaald wordt.
Om vervolgstappen te kunnen nemen tegen een niet betalende debiteur (schuldeiser), zal de debiteur in juridische termen ‘in verzuim' moeten komen te verkeren. Dat wil zeggen dat min of meer komt vast te staan dat de schuldenaar zijn (betalings)verplichting niet nakomt.
En om staan van ‘verzuim' te geraken schrijft de wet voor dat een schuldenaar ‘in gebreke' moet zijn gesteld. Dit houdt in dat de schuldenaar alsnog in de gelegenheid moet worden gesteld om aan zijn betalingsverplichting te voldoen. Dit is wat er feitelijk gebeurt door een aanmaning te sturen.
Het verzuim treedt ook in wanneer een schuldenaar kenbaar maakt dat hij niet tot nakoming van zijn verplichtingen zal overgaan of wanneer nakoming in het geheel niet meer mogelijk zal zijn.
