Letselschade & ongevallen: Veelgestelde vragen
Laedens (Latijn) is een term waarmee in het aansprakelijkheidsrecht de schadetoebrengende partij of dader wordt aangeduid.
Een medisch adviseur is een medisch deskundige die advocaten en juristen in het schaderegelingsproces adviseert over medische aspecten van de zaak, zoals de vragen over de aard en oorzaak van een bepaald letsel en het vervolg van het medisch traject.
Gelaedeerde (Latijn) betekent slachtoffer of benadeelde partij.
Met een vaststellingsovereenkomst wordt een letselzaak in onderling overleg beëindigd. Beide partijen leggen die beëindiging schriftelijk vast.
In het document is in de meeste gevallen opgenomen dat beide partijen niet meer op de zaak terug komen, ook al zouden er ontwikkelingen zijn die dat wenselijk maken. Er wordt dan een regeling getroffen tegen finale kwijting waarde de goede en kwade kansen van de toekomst voor lief genomen worden.
WAM is de afkorting van Wet Aansprakelijkheid Motorrijtuigen. De WAM bepaalt niet in welke gevallen iemand aansprakelijk is voor met zijn motorrijtuig veroorzaakte schade, maar geeft bijzondere regels die de positie van het slachtoffer versterken, zoals een rechtstreeks vorderingsrecht (de zogenaamde directe actie) op de verzekeraar en dwingende voorschriften over wat een WAM-verzekering minimaal moet dekken.
Met finale kwijting wordt de wederzijdse afspraak bedoeld om niet meer op de zaak terug te komen. U zet als het ware samen met de tegenpartij een dikke streep onder de zaak.
Als partijen elkaar aan het slot van een schaderegeling over en weer ‘finale kwijting' verlenen dan wordt dat opgenomen in een vaststellingsovereenkomst. Alleen als er sprake is van bedrog of in andere zeer uitzonderlijke omstandigheden kunt u nog op de zaak terugkomen.
Het moment van kwijting valt vaak samen met betaling van de definitieve schade-uitkering door de aansprakelijke partij. U moet op dat moment dus goed bedenken of de tijd wel rijp is voor een definitieve regeling van uw schade.
Schaderegelen duurt in het algemeen langer dan men denkt en dan als wenselijk wordt ervaren. Gemiddeld duurt een letselschadezaak twee jaar. Dit heeft met name te maken met het feit dat er sprake moet zijn van een medische eindsituatie voordat de letselschadezaak definitief kan worden geregeld.
Logischerwijs neemt een eenvoudige zaak minder tijd dan een complexe. Het verschil tussen eenvoudig en complex kan talloze redenen hebben, waarvan de belangrijkste de aard en ernst van het letsel is.
Voldoende duidelijkheid over het herstel en daarmee over de mate van genezing van het slachtoffer, is dus een basisvoorwaarde om tot een eindregeling van een letselschade te komen. Andere tijdrovende factoren zijn het ondergaan van medische keuringen, arbeidsdeskundige keuringen en - niet in de laatste plaats - gerechtelijke procedures.
Dat hangt ervan af. Als uw zaak niet al te ingewikkeld is en u heeft een spoedeisend belang, dan zou een kort geding procedure de meest voor de hand liggende keuze zijn. Bij meer ingewikkelde zaken zult u een uitgebreidere procedure moeten voeren, een zogenaamde bodemprocedure.
Dat is op voorhand niet exact te voorspellen. De totale kosten van een procedure hangen af van het soort procedure en de duur. U moet al gauw op enkele duizenden euro's rekenen.
Als uw inkomen beneden een bepaalde grens ligt, dan kunt u in aanmerking komen voor gefinancierde rechtshulp. In dat geval betaalt de overheid het grootste deel van de kosten. Als u in de procedure in het gelijk wordt gesteld, kunt u naar verwachting (een deel van) kosten bij de tegenpartij claimen.
Dat hangt af van het soort procedure. Een kort geding procedure (spoedprocedure) neemt ongeveer drie tot zes weken in beslag. Een uitgebreide bodemprocedure duurt zeker enkele maanden, maar kan soms uitlopen dat een jaar of langer.
