Recht op overwerkvergoeding?

Het gerechtshof in Den Bosch oordeelde onlangs dat een werknemer recht had op een vergoeding voor overwerk ondanks het feit dat in zijn arbeidsovereenkomst stond dat overwerk bij het salaris was inbegrepen.

In het algemeen kan een werknemer alleen aanspraak maken op overwerk als het overwerk hem door de werkgever is opgedragen of als de werkgever min of meer impliciet met het overwerk van de werknemer heeft ingestemd. Dit zal een werknemer dus aannemelijk moeten kunnen maken wil hij überhaupt met succes een claim voor overwerk bij de rechter kunnen indienen.

Overwerk bij salaris inbegrepen?

Maar hoe zit het nu als de werknemer akkoord is gegaan met een bepaling in de arbeidsovereenkomst die aangeeft dat er van de werknemer met enige regelmaat overwerk gevraagd kan worden en dat deze werkzaamheden bij het vaste salaris inbegrepen worden geacht? Op het eerste gezicht zou je denken dat een werknemer in dat geval geen aanspraak kan maken op een vergoeding voor overwerk.

De uitspraak van het gerechtshof in Den Bosch laat echter zien dat er soms toch aanleiding kan zijn voor een overwerkvergoeding.

Het betrof in deze zaak een werknemer die erg veel en lang moest overwerken. Toen hij zijn arbeidsovereenkomst opzegde maakte hij aanspraak op een bedrag van ruim 21.000 euro bruto wegens 1.134 gemaakte overuren. De werkgever veegde deze claim van tafel met een verwijzing naar de arbeidsovereenkomst. Daar stond immers in dat “er regelmatig meer uren gewerkt zullen moeten worden om tot een verantwoorde functie-uitoefening te komen.” Ook stond er vermeld dat “de hierna genoemde salarisvoorwaarden hierop zijn afgestemd.”

Werkgever moet bovenmatige overuren vergoeden

De werknemer liet het er niet bij zitten en startte een rechtszaak. De kantonrechter wees de vorderingen van de werknemer af. In hoger beroep had de werknemer echter wel succes. Het gerechtshof accepteerde de redenering van de werknemer dat anderhalf tot twee uur overwerken per dag nog redelijk en acceptabel was en inbegrepen moest worden geacht in het overeengekomen salaris. De werknemer had echter zoveel overgewerkt dat hij (ver) boven die aantal uren was uitgekomen. En deze uren, de zogenaamde bovenmatige uren, moest de werkgever volgens het gerechtshof wel vergoeden.

De werkgever voerde nog aan dat de werknemer tijdens de duur van het dienstverband nooit kenbaar had gemaakt dat hij voor een vergoeding wegens gemaakte overuren in aanmerking zou willen komen. De werknemer was dus te laat, aldus de werkgever. Maar ook dit argument werd door het gerechtshof niet gehonoreerd. Omdat de werknemer de vóór het einde van de arbeidsovereenkomst zijn overuren aan de orde heeft gesteld, heeft hij dit volgens de rechters van het gerechthof tijdig gedaan.

Op welke vergoeding de werknemer uiteindelijk aanspraak kan maken is bij het schrijven van dit bericht nog niet bekend. Het gerechtshof stelde de werknemer in de gelegenheid om aan de hand van een uitdraai van zijn Outlookagenda per dag inzichtelijk te maken hoeveel hij heeft overgewerkt.

Deze uitspraak laat zien dat een werkgever niet kan verlangen dat hij zeer veel overwerkt zonder dat daar enige vergoeding tegenover staat. De werkgever die zijn financiële risico’s op dit punt wil beperken doet er goed aan om het overwerk van een specifieke werknemer binnen redelijke perken te houden. Voor een werknemer is het zaak om gemaakte overuren nauwkeurig bij te houden en tijdig kenbaar te maken dat hij voor deze uren een redelijke vergoeding verlangt.