Bijstand en langdurigheidstoeslag

Als u langdurig een uitkering of een inkomen hebt op het minimumniveau dan komt u langzaam maar zeker in een steeds moeilijkere financiële situatie. Daarvoor is de langdurigheidstoeslag in het leven geroepen.

Sinds 1 januari 2009 moet elke gemeente hier zelf de regels hiervoor vaststellen. Twee begrippen moeten door de gemeente worden ingevuld:

• Laag inkomen. Een bijstandsuitkering is een laag inkomen. Maar er zijn ook andere uitkeringen op het minimumniveau zoals een AWW-uitkering of een lage WW of WAO-uitkering die wordt aangevuld met een toeslag op grond van de Toeslagenwet. Ook iemand die alleen van een minimumloon leeft heeft een laag inkomen.
• Langdurig. Langdurig is tenminste 3 jaar een laag inkomen hebben.

U komt alleen in aanmerking voor de langdurigheidstoeslag als er geen uitzicht is op een beter inkomen. Alleen (ex)studenten hebben altijd een kans op een beter inkomen. Uitzonderingen zijn natuurlijk altijd denkbaar, bijvoorbeeld als een student ernstig ziek is geworden en zijn arbeidsmarktperspectief daardoor slecht is.

Als u gehuwd bent moeten u en uw partner voldoen aan de door de gemeente gestelde voorwaarden. Stel dat u onlangs getrouwd bent en uw partner heeft de laatste drie jaar geen laag inkomen gehad, dan komt u beiden niet in aanmerking voor een langdurigheidstoeslag.

Als u gehuwd bent maar uw partner is uitgesloten van het recht, bijvoorbeeld omdat hij of zij in detentie verblijft of in het buitenland woont, dan heeft u wel recht op een langdurigheidstoeslag. U wordt dan wel als alleenstaande beschouwd.

Hoogte langdurigheidstoeslag

De gemeenten moeten de hoogte van de langdurigheidstoeslag vastleggen in een verordening. De hoogte van deze toeslag kan dus per gemeente verschillen.

De langdurigheidstoeslag bedraagt voor gehuwden dan ongeveer 485 euro, voor een alleenstaande ouder ongeveer 435 euro en voor een alleenstaande ongeveer 340 euro.

Informeer bij uw eigen gemeente naar de hoogte van de langdurigheidstoeslag.